Pangkur

Molana Ishaq umpetan, oneng wana, ing panggonan ingkang sepi, tan ana jalma kang weruh, Molana nulya nenedha, mering Allah Pangeran kang /63/ maha agung, tinarima panedhannya, Belabangan akeh gegering.

Isuk lara sore pejah, sore lara esuk pan samiya mati8, langkung sungkawa sang perabu, wadiya nira kathah pejah, tinulakan gegering pan saya aseru, sang nata ing Belabangan, tanpa dhahar tanpa guling.

Delenge seri nara nata, daya iki anak ingsun nini puteri, wawarattane kang kinadhut, akariya ing gara-gara, lamun babar sun buwang segara besuk, risampunne lama-lama, wawaratan bebayi lahir.

Miyos jalu putra nira, cahyanira lir kadi emas singling, sang jabang bayi sinambut, nulya binuwang semudera, winadhahhan pethi tumulya linarung, inguncelaken ing toya, pan deres ilining werih.

Ning segara lembak-lembak, angin /64/ rebut rineksa dening Yang Widi, wanten malih kang rinuwus, nenggih wonten perahu dagang, nganti toya dangu denira alabuh, ningali pethi kumambang, setija nulya den ambil.

Kang pethi nulya binuka, pan wus menga pethi isi jabang bayi, jalu werna nira bagus, anenggih namgkuda nira, pedangange Nyai Gedhe Patih ika, semana kinon adagang mering negara ing Bali.

Selamine gennya dagang, Ki Nangkuda mering negara ing Bali, datan manggih ing pakewuh, sumerta tan mawi tuna, nulya karsa nangkuda layaran, dumateng Tandhes negara, pan ico sinilir angin.

Datan kawarna ing marga, lampahira sampun dumateng ing Geresik, prahu pan sampun labuh, nangkuda tumulya munggah, mering dharat /65/ bebayi den bekta sampun, tumulya den aturane, ing Nyahi Gedhe Pinatih.

Nyi Gedhe Patih tetannya, ing nangkuda anake sapa puniki, nangkuda enggal umatur, punika angsal kawula, neng segara amanggih katut ing arus, pelabuhan Belabangan, tumibul wadhahe pethi.

Pan kelangkung bungahira, ing manahe Nyai Gedhe Pinatih, dene datan derbe sunu, ing mangke amanggih anak, pan tumulya ing ngaranan Raden Paku, Nyi Gedhe langkung gumatiya, dumateng puterane singgih.

Ingkang putera sinusuwinan, datan purun anging ngmuk deriji, punika ingkang sinusu, malah kantos pitung dina, putera nira sinusunan datan purun, tumulya den alapena, ing toya susune kambing.

/66/ Genti ingkang cinarita, malih cukap Molana Ishaq sanggih, mantuk mering Pasyeh sampun, pinanggih anak lan kadang, nanging garwa punika pan wus lampus, kantung puterane kalih pisan, adhuh anak ingsun iki.

Adhuh anak ingsun nyawa, apan sira ya ingsun wertane, ing tanah Jawa puniku, ana sanak kadangira, pan punika Raden Rahmat namanipun, ing negara Surabaya, padhukuhan Ngampel Gadhing.

Ngadek Sunan Waliyullahi, Raden Rahmat punika ingkang miwiti, islaming Jawa sedarum, amulang ngelmu sarengat, lan thareqat sumerta haqeqatipun, marentah ing wali ibdal, ing negara tanah Jawi.

Sampun angsal pitung /67/ dina, oneng wisma Molana nulya lalis, kathah wali ingkang rawuh, kutub kelawan ibdal, para ulama lan mu’min thasawuf, sedaya anyolatena, mering Molana Ishaq singgih.

Sawuse den saletena, pan binekta dumateng ing taman sari, para wali ngiring sedarum, gumuruh maca selawat, miwah anamaca tasbih lawan hamdu, ana ingkang maca Qur’an, ana ingkang muji tahlil.

Sampune sinarekena, Seh Molana ing taman Paseh negari, para wali samiya mantuk, dateng wismane dhewek, katun putera kekalih rembagan panika, lumapah anupal keli.

Sampun kesah saking taman, lalare kalih lampahe anupal keli, mudhun jurang munggah gunung, dugi /68/ tanah parsisiran, pan punika tanah Ngadan namanipun, nulya munggah palwa ika, alayar dumateng Keling.

Putera kalih nulya nupang, oneng palwa nangkuda sampun ngeripani, bukar jakar layar sampun, dumugi lahut seketera, apan eco baita ing lampahipun, layaran sawelas dina, dumugi Keling negari.

Wanten ing Keling negara, laminira angsal tigang dasa hari, umulya manggih perahu kang layar dumateng Jawa, nulya numpang putera kalihan punika, pan eca ing lampahira, baita semilir angin.

Putera kalih nulya numpang, ing daratan laju mering Surawesthi, Ngampel Denta kang jinujuk, datan kawarna ing marga, lampahira ing Ngampel pan sampun rawuh, pinanggih /69/ ing Kanjeng Sunan, uluk salam putera kalih.

Jeng Sunan ing Ngampel Denta, jawab salam tumulya, enggal nakoni, adhuh kawula atumut, tetannya ing jengandika, pinangkannya lawan sinten namanipun, kang perapta matur pertela, nami kawula Ngabdul Kadir.

Wadene rayi kawula, gih punika Dewi Sarah ingkang nami, rama kawula puniku, kang nama Molana Ishaq, nggih punika ing Paseh negaranipun, ing mangke sampun perlaya, nalika gesang wewerti.

Ing negara tanah Jawa, ingkang nama padhukuhan Ngampel Gadhing, ana sanak kadang ingsun, ingkang nama Raden Rahmat, pan punika ngadek sunan wali kutub, merentah ing wali /70/ ifdal, tur mulang ing ngelmu bathin.

Jeng Sunan Ngampel ngendika, jengandika pan inggih sedulur mami, bapa kawula sedulur, lawan bapa jengandika, Raden Rahmat Ngabdul Qadir dipun rangkul, samiya nangis tiyang kaliyan, katiga lawan kang rayi.

Genti kang cinarita, pan kocapa Raden Jakandar mertapi, amesu ing raganipun, ning Demung gi gennya mertapa, pan wus lama angsalipun bentur laku, jinujung mering Pangeran, keramat tur dadi wali, jinujung mering Pangeran, keramat dadi wali.

Jejuluk Sunan Melaya, Ki Jakandar tan putus denya mertapi, sumeja bekti Yang Ngagung, nanging tapa oneng wisma, Ki Jakandar badannya pan sampun /71/ mungkur, ngadhepaken ing akherat, berongta mering Yang Widdhi.